Poruszająca niczym zwrot podatku historia o kotach w śmiesznych ubrankach, które robią RPG rzeczy. Jest pełna tyleż niespodziewanych co niesamowitych zwrotów akcji, dramatów jednostki uwikłanej w sidła przygodystycznego stażu studenckiego i przyjaznego pieczywa, które jest bardzo wrażliwe na nihilizm.
Są tu też liczne, porywające dialogi, chodzenie po mapie urozmaicone zagadkami logicznymi na poziomie absolwenta marketingu, skradaniem się, hodowlą własnego pieczywa oraz roztrząsanie ważkich problemów moralnych i egzystencjalnych, z których większość ma wpływ na wpływ na zakończenia. To natomiast podsumowując losy wszystkich najważniejszych postaci, osiągnięcia w grze, poziom ogarniętości w ostatecznej walce z głównym złolem, finezję w tresurze bułek oraz stopień wiary w przyjaźń. Daje to łącznie dziesiątki możliwych kombinacji zakończeń.
Po ukończeniu gry możesz natomiast spróbować NewGame+ by odblokować dodatkowe, wcześniej niedostępne umiejętności dla głównej bohaterki.
Nyania gromny kocie uniwersum, którego pełna eksploracja może zająć nawet 20 godzin. Sam główny wątek do dobre ponad 8 godzin zabawy, a do tego wchodzą rozliczne zadania poboczne rozmieszczone na licznych mapach, setki interakcji z NPC i ponad tysiąc opisów niemal wszystkiego. W trakcie gry masz też możliwość zdobycia dziesiątek przedmiotów takich jak mityczny Excalipurr czy siejąca postrach kocimiętka berserku.
Rolę większości zwierząt pełnią różnego rodzaje bułki, które obok kotów, gołompi i wonszy stanowią całą faunę Nyanii. Karma znajduje się w kopalniach i na puszkorodnych dżewach, niemal wszystkie budynki to kartony, (bo karton to naturalne środowisko życia kota), a mycie futerka jest sprawą wagi państwowej. Sens i logika są więc w tym świecie mocno dyskusyjne, ale nie jego spójność. Spójność jest sto pro.
Nad całym tym obłędem czuwają zaś koci bogowie, tacy jak tajemnicza Bogini Wielka Micha od Dobroci, która jest wielką kamienną nogą, której łyda ginie w chmurach, Miaurida Waleczna, bogini szczelania czy Przekot, twórca wszystkiego co kocie.
Całość utrzymana jest w stylistyce retro jRPG.
Główną bohaterką jest miassasynka Mrutair, kotka optymistyczna i miła jak papier ścierny. Gdy wyrusza w swą niesamowitą podróż zyskuje szansę by odkryć przyjaźń, miłość i zemstę oraz przebyć wiele wspaniałych krain, których nie chce odwiedzać, ale nie bardzo ma wybór.
Dołączy ona bowiem do drużyny weterana wojny w Smyrajewie - miapłana Miałtanka. Ich przygodystyczne ścieżki skrzyżują się między innymi z wybitnym, będącym zawsze na tak, miałownikiem Purglim, wojowniczką o przyjaźń i jeszcze więcej przyjaźni Miauvę oraz mrumaga Miałdeldore, któremu rodzice dawali prezenty zamiast uwagi.
Znajdziesz w tej grze liczne epickie walki w stylu klasycznych turowych jRPG, w których możesz używać dziesiątek tak unikalnych kocich technik jak Cios w nos, kapciowa kometa czy kłaczek ciemności. Postaci reprezentują przy tym klasyczne klasy, takie jak miassasyn, mrumag czy miałownik. Dzięki swym połączonym mocom są w stanie stawić czoła takim przeciwnościom losu jak staż studencki czy bezpłatne nadgodziny.
Wśród kilkudziesięciu przeciwników znajdziesz zaś takie stworzenia jak kotorki, agresywne kocie płody zaklęte w szlamie czy Mruevar książę Podmruku.
Ponadto Opowieści z Nyanii to prawdopodobnie jedyna gra, w której możesz szarżować kotem na bułkorożcu w nazistowskie meble, a nawet zawalczyć z ich tajemniczym Wundermöbelwaffe.
W grze aż roi się od znajomo brzmiących nazw miejsc i imion. Jeśli lubisz komiksy, memy czy ogólnie popkulturę, Opowieści z Nyanii są dla Ciebie stworzone.
Znajdziesz w nich kwiaciarkę Koteris, możesz porozmawiać z babcią Weathercat, Furry Kotterem i Nyodą, a także wysłuchać poruszających opowieści strażników cykoteryjskich, którzy też chcieli być przygodystami, ale dostali strzałą w kolano. W innych grach takie nawiązania to easter eggs, w Nyanii to istny omlet, który jest daniem głównym.
Pod grą podpisuje się Ilona, autorka bloga chatolandia oraz Adrian, wraz z którym tworzą studio hamstercube. Grafika została stworzona głównie przez Revv z bloga Tak bardzo źle i Ilona też cośtam zrobiła w tej materii. Poruszająca serce i zmysł estetyczny muzyka zaś to dzieło Marcina Maślanki, doświadczonego kompozytora soundtracków do gier i filmów.
